Lambelo

Lambelo en arkitekturo estas orta modluro, kiu enkadrigas la suprajn ornamojn de aperturo, kaj en heraldiko estas figuro, lokita en la supro de la ŝildo, ofte uzata kiel brisuro de la duenaskitaj heredantoj.^[1]

Laŭ Francisko Azorín lambelo estas Strio, kiu rektangule enkadrigas la suprajn ornamojn de apeturo. Heraldike, horizontala stri kun pendantaĵoj uzata kiel brisuro.^[2] Li indikas etimologion el la latina labellum, el labrum (lipo, bordo, marĝeno).^[3] Do ambaŭ apartigitaj signifoj koincidas en ambaŭ fontoj.

1. ↑ NPIV [1] Alirita la 31an de Decembro 2017.
2. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 125.
3. ↑ Azorín, samloke.